ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ DUCATI, ΝΙΚΟΣ ΒΙΤΣΙΛΑΚΗΣ
Με ρίζες στη δεκαετία των 60s και τεχνολογία του σήμερα, αυτή η Ducati βάζει υποψηφιότητα για best seller σε μια κατηγορία διαχρονική και άφθαρτη..
Eίναι αλήθεια πως μερικές μοτοσυκλέτες ξυπνάνε μέσα μας “κάτι”. Και στην περίπτωση του Desert Sled, που σε απλά ελληνικά σημαίνει “έλκηθρο της ερήμου”, αυτό συνέβη -και όχι μόνο σε μένα- όταν την πρωτοείδα στο περίπτερο της Ducati στο Μιλάνο πριν τρεις μήνες. Έρωτας με την πρώτη ματιά; Κεραμίδα εν αιθρία; Πείτε το όπως θέλετε, εγώ ξέρω ότι από εκείνη τη στιγμή, αυτό το λευκό/ασημί Scrambler καρφώθηκε στο μυαλό και στη σκέψη μου. Και ο Θεός θέλησε να είμαι ένας εκ των δύο Ελλήνων δημοσιογράφων που παραβρέθηκε σε αυτή..
Αμερικάνικο απωθημένο
Είναι ευρέως γνωστό πως η ιταλική φίρμα ενδιαφέρεται, μάλλον καίγεται, για την προώθηση των μοντέλων της στην απέραντη αγορά της Β. Αμερικής, δηλαδή των ΗΠΑ και του Καναδά. Το όνομα του νέου Scrambler προέρχεται από εκεί, από τις ερήμους και τα βουνά της Καλιφόρνιας συγκεκριμένα, εκεί όπου τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 οι τοπικοί αναβάτες μετέτρεπαν ασφάλτινες μοτοσυκλέτες σε χωμάτινες, οργώνοντας τα σκληρά και αφιλόξενα εδάφη και διοργανώνοντας αγώνες που έμειναν στην ιστορία. Αυτές τις μοτοσυκλέτες, τις ονόμαζαν χαϊδευτικά desert sleds, προφανώς γιατί στη δύσβατη παχιά άμμο μετατρεπόντουσαν -μεταφορικά εννοείται- σε έλκηθρα! Οπότε τι το καλύτερο για τη Ducati από το να επιλέξει μια έρημο προκειμένου να παρουσιάσει το νέο της Scrambler Desrt Sled.
Και αυτή η έρημος δεν ήταν στην Καλιφόρνια ή στην Αφρική, παρά στη νότια Ισπανία, κοντά στην πόλη Αλμέϊρα! Μιλάμε για τη φημισμένη Ταμπέρνας, το μέρος όπου έχουν γυριστεί θρυλικές ταινίες, όπως ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος, Κάποτε στη Δύση, Κόναν ο Βάρβαρος, Λώρενς της Αραβίας και πάει λέγοντας. Είναι αλήθεια ότι δεν αισθάνθηκα άνετα όταν μου είπαν τις συνθήκες που θα οδηγούσα τη μοτοσυκλέτα, καθόσον αυτό που πίστευα ήταν πως επρόκειτο απλά για μια υπάρχουσα “απλή” έκδοση Scrambler με λίγο μεγαλύτερες σε διαδρομή αναρτήσεις. Τα ίδια σκεφτόμουν και προ τριετίας, όταν στο Μονακό μας έβαλαν οι αθεόφοβοι Ιταλοί να οδηγήσουμε την κτηνώδη Diavel σε διαδρομές του ράλι Μόντε Κάρλο. Και στις δύο περιπτώσεις, τότε και τώρα, οι ανησυχίες μου αποδείχθηκαν αβάσιμες..
Tι διαφορετικό έχει από την υπόλοιπη γκάμα?
Τα μπλα μπλα που περιέχουν τα press kits των εταιριών με έχουν κάνει επιφυλακτικό για το τελικό αποτέλεσμα και έτσι ομολογώ πως δεν είχα δώσει ιδιαίτερη βάση στις δηλώσεις για τις αλλαγές που έκαναν οι Ιταλοί στο “έλκηθρό” τους. Πιο πολύ μου είχε καρφωθεί σαν μέγα αρνητικό η προσθήκη σημαντικού βάρους, που φτάνει αισίως τα 207 κιλά με υγρά και βενζίνη, δηλαδή 20 περίπου περισσότερα σε σχέση με τις “απλές” εκδόσεις. Βλέποντας το νέο ενισχυμένο ψαλίδι (που πλέον στηρίζεται στο πλαίσιο), τις ενισχύσεις του πλαισίου, τον 19ρη μπροστινό τροχό και το θηριώδες -για την κατηγορία- ανάποδο πιρούνι των 46mm, κατάλαβα το τίμημα του περίσιου βάρους. Και όταν οδήγησα το Desert Sled σε άμμο και σκληρό τερέν με φυτευτή πέτρα και βαθιά εγκάρσια νεροφαγώματα, εκτίμησα ιδιαίτερα τα νέα του χαρακτηριστικά.
Από τα σχεδόν 120 χιλιόμετρα που έκανα στη σέλα του, τα 90 ήταν εκτός δρόμου(!), σε μια προσπάθεια των Ιταλών να με (μας) κάνουν να καταλάβουμε το διαφορετικόν του πράγματος. Παρά το αυξημένο ύψος της νέας -και απρόσμενα εργονομικής- σέλας, που σκαρφάλωσε στα 860mm (από 790), ο έλεγχος της μοτοσυκλέτας σε δύσκολα “εντουράδικα” περάσματα ήταν κάτι παραπάνω από εύκολος. Η λεπτή σιλουέτα της μου επέτρεπε να κατεβάζω τα πόδια αβίαστα, ένα από τα καλά της χρήσης διαμήκη κινητήρα L-2 είναι αυτό. Το επίσης νέο (και ρυθμιζόμενο) αμορτισέρ δουλεύει έτσι όπως πρέπει να δουλεύει και η συνεργασία του με το 46ρι πιρούνι -αμφότερα από την Kayaba και με διαδρομή 200mm(!)- αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από ιδανική. Σαν να οδηγούσα ένα μονοκύλινδρο 500 η όλη αίσθηση και τα καταπληκτικά Pirelli Scorpion STR πάνω στις πανέμορφες χρυσές ακτινωτές ζάντες με γέμιζαν σιγουριά να τολμήσω να ανοίξω το γκάζι εκεί που με το Urban Enduro (το μοντέλο που θεωρητικά αντικαθίσταται από το Sled) θα το είχα κλείσει μαζί με τα μάτια μου. Στην πολλή άμμο, μετέφερα το σώμα λίγα εκατοστά πιο πίσω και το αυξημένο κατά 60mm μεταξόνιο απαιτούσε σταθερό γκάζι για να ισοπεδώσει το διάβα μου.
Εύκολα, χαλαρά, έτσι όπως καμμία Ducati εμπορίου μέχρι σήμερα δεν τα έχει καταφέρει στο χώμα. Στην άσφαλτο μία από τα ίδια, τα ελαστικά και οι αναρτήσεις μετέτρεπαν το Desert Sled σε εργαλείο για το απόλυτο παιχνίδι, ούτε λόγος για την απόδοση των φρένων, οι προδιαγραφές των οποίων ξεπερνούν τις επιδόσεις της όλης κατασκευής (ακτινική τετραπίστονη Brembo μπροστά!). Στο χώμα βέβαια, θέλει προσεκτική χρήση και όχι “τσαρουχώματα”, ενώ δεν πρέπει να μην εκθειάσω τη δυνατότητα της πλήρους απενεργοποίησης του ABS, κάτι απαραίτητο στην εκτός δρόμου οδήγηση. Κατά τα λοιπά, ο εξαιρετικά μαλακός συμπλέκτης και ο ροπάτος γραμμικός και άνευ κραδασμών κινητήρας δημιουργούν ιδανικές συνθήκες οδήγησης στο 90% των περιπτώσεων και αν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να γκρινιάξω, αυτό δεν είναι άλλο από την επιθυμία μου για λίγη παραπάνω ισχύ. Καλοί, χρυσοί και άγιοι οι 75 του 800ρη L-2, αλλά αν ήταν 10-15 παραπάνω δεν θα με χάλαγαν. Μάλλον όμως, θα χάλαγαν την αρμονία του συνόλου. Και την κατανάλωση..
Πόσο κάνει, να την πάρω?
Αν είχα τα 11.950 ευρώ που στοιχίζει ( σε κόκκινο χρώμα, για το λευκό υπολογίστε ακόμα 150), εγώ προσωπικά θα την αγόραζα. Γιατί είναι μια μοτοσυκλέτα κομμένη και ραμμένη για την ελληνική πραγματικότητα, ευχάριστη, εύκολη στην οδήγηση, απολαυστική σε στροφιλίκι και με διάθεση για παιχνίδια στο χώμα. Θα τη χρησιμοποιούσα σε καθημερινή βάση, σίγουρα στις διακοπές μου στα νησιά, ενώ δεν θα απέφευγα και κοντινά ταξιδάκια σε δρόμους χωρίς μεγάλες ευθείες. Είναι καλά φτιαγμένη, στιβαρή και ταυτόχρονα πολυ φιλική. Πάει και στο σκληρό χώμα, πάει και στην άμμο, τι άλλο να ζητήσω;
Ταυτότητα
Κινητήρας: 4χρονος, αερόψυκτος, 2κύλινδρος σε σχήμα L, 2βάλβιδες κεφαλές, δεσμοδρομική κίνηση βαλβίδων, ηλεκτρονικός ψεκασμός
Ιπποδύναμη – Ροπή: 75 Hp / 8.250 rpm – 7 Kg.m / 7.750rpm
Χωρητικότητα ρεζερβουάρ: 14 λίτρα
Μεταξόνιο: 1.505mm
Ύψος σέλας: 860 mm (840 με extra σέλα)
Βάρος: 207 kg (πλήρης υγρών)
Τιμή: 11.950 – 12.100€
QUICK INFO
– Στάνταρ ABS με δυνατότητα απενεργοποίησης
– Πιρούνι USD 46mm
– Αλουμινένιο ψαλίδι
– Ακτινωτές ζάντες 17 και 19”
– Πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις
– Προσθαφαιρούμενα μαρσπιέ συνεπιβάτη
