Το τελευταίο Grand Prix πριν από το καλοκαιρινό διάλειμμα πραγματοποιείται στην πίστα του Σπα – Φρανκοσάμπ, μία από τις πιο εντυπωσιακές πίστες αγώνων στον κόσμο, που έχει φιλοξενήσει μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του αθλήματος. Επτά θεαματικά χιλιόμετρα διασχίζουν δρόμους που σκαρφαλώνουν και κατηφορίζουν μέσα στα δάση των Αρδεννών, κάνοντας την τοποθεσία ακόμα πιο μαγευτική, αλλά έτοιμη να παιδέψει τους οδηγούς σε κάθε στροφή. Eau Rouge, Raidillon, La Source, Kemmel, Stavelot και Malmedy είναι μόνο μερικά από τα ονόματα που έχουν κάνει τη διοργάνωση του Βελγικού Grand Prix διάσημη σε όλο τον κόσμο.
Οι αγώνες στα δάση των Αρδεννών έχουν ιστορία πάνω από έναν αιώνα, με τον πρώτο αγώνα μοτοσυκλετών να πραγματοποιείται εκεί το 1921. Το πρώτο Βελγικό Grand Prix πραγματοποιήθηκε την επόμενη χρονιά σε μια πίστα δρόμου χρησιμοποιώντας τις τρεις πλευρές ενός τριγώνου που ένωνε τα χωριά Σπα, Μαλμεντί και Στάβελοτ. Φέτος, μεγάλο μέρος του οδοστρώματος της πίστας, έχει ανακατασκευαστεί, αποτελώντας σημαντικό παράγοντα για τις ομάδες οι οποίες πρέπει να το λάβουν υπόψη τους κατά την προετοιμασία τους για τον αγώνα.
Η Pirelli είχε τη δυνατότητα να αξιολογήσει το νέο ασφαλτοτάπητα, πριν από ένα μήνα κατά τη διάρκεια των 24 ωρών του Spa, του κλασικού αγώνα GTWC για τον οποίο η ιταλική εταιρεία είναι αποκλειστικός προμηθευτής ελαστικών. Κατά τη διάρκεια του αγώνα του περασμένου Ιουνίου, τα αυτοκίνητα GT3 έκαναν γρηγορότερους γύρους κατά τρία δευτερόλεπτα σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, με τα ίδια ελαστικά. Φυσικά, το επίπεδο απόδοσης των αυτοκινήτων GT δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό ενός μονοθεσίου της Formula 1, ούτε καν χρησιμοποιώντας τα σημερινά, εξαιρετικά προηγμένα μέσα προσομοίωσης. Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό η νέα επιφάνεια να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των χρόνων γύρου και σε σημαντική αύξηση του επιπέδου πρόσφυσης στα ανακατασκευασμένα τμήματα.
Για τον 14ο γύρο της φετινής σεζόν, η Pirelli επέλεξε τις ίδιες τρεις γόμες ελαστικών που χρησιμοποιήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, δηλαδή τη C2 ως λευκή σκληρή, τη C3 ως κίτρινη μέση και τη C4 ως κόκκινη μαλακή. Όσον αφορά στην καταπόνηση των ελαστικών, είναι μία από τις πίστες με τα υψηλότερα μέσα επίπεδα καταπόνησης, αν και δεν φτάνει τα ακραία επίπεδα που παρατηρούνται στο Σίλβερστον και στη Σουζούκα. Η πίστα περιλαμβάνει όλους τους τύπους στροφών, οι οποίες συνδέονται με πολύ γρήγορα τμήματα, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τις ομάδες να επιλέξουν το ιδανικό αεροδυναμικό πακέτο. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε μονοθέσια που είναι πολύ δυνατά στα ταχύτερα τμήματα (πρώτο και τρίτο), να δυσκολεύονται στο δεύτερο πιο αργό τμήμα της πίστας, ή το αντίστροφο. Ορισμένες αλληλουχίες στροφών, για παράδειγμα, η Eau Rouge-Raidillon είναι πολύ απαιτητική και έχει μοναδικά χαρακτηριστικά, στη συγκεκριμένη περίπτωση ασκείται μεγάλη πίεση τόσο στον οδηγό όσο και στο μονοθέσιο. Συνήθως, η φθορά των ελαστικών σε αυτήν την πίστα είναι κυρίως θερμική, αλλά η νέα επιφάνεια θα μπορούσε να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα σε αυτόν τον τομέα, δεδομένης της πρόσθετης πρόσφυσης που παρέχεται στα ελαστικά.
Τελικά, πώς μπορεί κανείς να συζητήσει για ένα αγωνιστικό Σαββατοκύριακο στο Spa-Francorchamps χωρίς να λάβει υπόψη του τον καιρό; Αν υπάρχει ένα μόνο μέρος στο αγωνιστικό καλεντάρι, όχι μόνο της F1, όπου οι συνεχείς αλλαγές του καιρού μπορούν να παίξουν ρόλο, είναι εδώ. Όχι μόνο οι συνθήκες μπορούν να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά και τα επίπεδα πρόσφυσης μπορεί να διαφέρουν δραματικά σε διάφορα σημεία της πίστας ταυτόχρονα. Επιπλέον, επειδή είναι μία τόσο μεγάλη – σε μήκος – πίστα, το παραμικρό λάθος στην εκτίμηση της σωστής στιγμής για να αλλάξουν ελαστικά από στεγνά σε βρόχινα ή το αντίστροφο μπορεί να έχει σοβαρό αντίκτυπο στον αγώνα και ακόμη περισσότερο στα προκριματικά. Πέρυσι δεν έβρεξε κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά η βροχή είχε κάνει την εμφάνισή της, τις προηγούμενες ημέρες στον αγώνα Sprint. Το απόγευμα της Κυριακής, όλοι οι οδηγοί έτρεξαν με στεγνά ελαστικά, με την πλειοψηφία (13) να προτιμά τη μέση γόμα έναντι των επτά οδηγών που επέλεξαν τη μαλακή. Μόνο ο Norris χρησιμοποίησε ένα σετ σκληρής γόμας ελαστικών για περίπου δώδεκα γύρους. Από εκείνους τους οδηγούς που ολοκλήρωσαν τον αγώνα, οι περισσότεροι έκαναν δύο pit-stop, με εξαίρεση τους Russel, Stroll και Gasly που χώρισαν τους 44 γύρους σχεδόν σε ίσα μέρη: ο οδηγός της Mercedes έκανε το πρώτο μέρος του αγώνα (22 γύρων) με τη μέση πριν αλλάξει σε μαλακή, ο Stroll έκανε 20 με την C3 και στη συνέχεια 24 γύρους με την C4 ενώ ο οδηγός της Alpine έκανε τους πρώτους του 23 γύρους με τη μαλακή πριν αλλάξει στη μέση γόμα. Ο Άγγλος και ο Καναδός κατάφεραν να τερματίσουν στους βαθμούς, στην έκτη και ένατη θέση αντίστοιχα.
Ο φετινός αγώνας είναι η 68η εμφάνιση του Βελγικού Grand Prix ως γύρου του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Formula 1. Από αυτές, οι 56 έγιναν στο Σπα οι δέκα στο Ζόλντερ και οι δύο στο Νιβέλς. Ο πιο επιτυχημένος οδηγός σε αυτή την πίστα είναι ο Michael Schumacher με έξι νίκες, έχοντας κάνει το ντεμπούτο του στο Σπα το 1991, ενώ την επόμενη χρονιά στην ίδια πίστα πήρε την παρθενική του νίκη στη Formula 1, την πρώτη από τις 91. Δεύτερος στις νίκες στο Σπα είναι ο Ayrton Senna με πέντε, ενώ με τρεις νίκες έκαστος είναι οι Lewis Hamilton, Kimi Raikkonen και Jim Clark. Ο Hamilton έχει τις περισσότερες pole positions (6) και τα περισσότερα βάθρα (10). Από τους κατασκευαστές, η Ferrari προηγείται με 18 νίκες, ακολουθεί η McLaren με 14 και η Lotus με 8. Η Scuderia επίσης κατατάσσεται πρώτη στις pole position (16) και τα βάθρα (50).
Ενώ το Βελγικό Grand Prix είναι ο τελευταίος αγώνας πριν από το καλοκαιρινό διάλειμμα, η δουλειά της Pirelli συνεχίζεται καθώς θα παραμένει για άλλες δύο ημέρες δοκιμών στην πίστα του Σπα. Στο πρόγραμμα που στοχεύει εξέλιξη των ελαστικών που θα χρησιμοποιηθούν το 2025 θα συμμετάσχουν οι Aston Martin και Alpine, με την κάθε ομάδα να χρησιμοποιεί ένα μονοθέσιο και τις δύο ημέρες.
