Άγχος στο τιμόνι

Το στρες των καθημερινών μετακινήσεων βρίσκεται πλέον στα σενάρια πειραμάτων ειδικών επιστημόνων. Η μετακίνηση τις ώρες αιχμής σε μερικές από τις μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές πόλεις αποτελεί τέτοια δοκιμασία ώστε οι εργαζόμενοι θεωρούν τη διαδρομή για τη δουλειά τους πιο στρεσογόνο παράγοντα από την ίδια τη δουλειά σύμφωνα με νέα έρευνα. Αυτό προκύπτει από μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα, η οποία καταγράφει πολύ ενδιαφέρουσες συμπεριφορές κατά τις καθημερινές μας μετακινήσεις, όταν βρισκόμαστε πίσω από το τιμόνι.

Αγχωμένος 1 στους 4
Ευρωπαϊκή έρευνα που διεξήχθη μεταξύ 5.503 εργαζομένων σε Βαρκελώνη, Βερολίνο, Λονδίνο, Μαδρίτη, Παρίσι και Ρώμη από τη Ford, αποκάλυψε ότι το 26% αγχώνεται εξ αιτίας της διαδρομής για τη δουλειά έναντι του 23% που θεωρεί τη δουλειά πηγή στρες. Στη Ρώμη, οι περισσότεροι ανέφεραν ότι η διαδρομή για τη δουλειά τους προκαλεί περισσότερο στρες από όσο η μετακόμιση σε νέο σπίτι. Για τους Λονδρέζους η διαδρομή για τη δουλειά είναι μεγαλύτερη πηγή άγχους από όσο η επίσκεψη στον οδοντίατρο. Συνολικά, ο ένας στους τρεις θεωρεί τις καθημερινές μετακινήσεις όλο και πιο αγχωτικές, ενώ ο ένας στους τέσσερις επεσήμανε ότι γίνονται όλο και πιο απρόβλεπτες.

Αίσθηση κόπωσης από το πρωί
Στα πλαίσια του Ford Smart Mobility, η εταιρεία ασχολείται με την αντιμετώπιση των προκλήσεων μεταφορών που δημιουργούνται από την αύξηση του πληθυσμού και την αστικοποίηση, μέσω καινοτομιών σε τομείς όπως συνδεσιμότητα, μετακίνηση, αυτόνομα οχήματα, εμπειρία πελατών και μεγάλα δεδομένα. Ο Andreas Ostendorf, vice president, Sustainability, Environment & Safety Engineering, Ford Ευρώπης, δηλώνει:

«Πολλοί νιώθουν ήδη την κόπωση μιας ολόκληρης ημέρας πριν καν πατήσουν το πόδι τους στο γραφείο» δήλωσε ο Ostendorf. «Η κοινωνία αστικοποιείται όλο και περισσότερο με πόλεις που αυξάνονται σε μέγεθος και αριθμό, και χρειαζόμαστε μία υποδομή μεταφορών που θα μπορεί να συμβαδίζει με αυτή την επέκταση. Η προστασία της ελευθερίας μετακινήσεων απαιτεί πολύ περισσότερα από νέες διαδρομές τρένων και δρόμους, όλοι πρέπει να συνεργαστούμε πάνω σε ένα δίκτυο διασυνδεδεμένων και βιώσιμων λύσεων.»

Και συνεχίζει: «Συνεργαζόμαστε με αρκετούς φορείς θέλοντας να προσφέρουμε μεγαλύτερη ποικιλία προσιτών, ρεαλιστικών και βιώσιμων λύσεων μετακίνησης. Πεζόδρομοι, ποδήλατα, λεωφορεία, τρένα, οχήματα, τραμ – όλα αυτά πρέπει να συνδέονται μεταξύ τους και να εντάσσονται σε ένα ενιαίο δίκτυο ώστε να βελτιστοποιηθούν οι αστικές μετακινήσεις στο μέλλον.»

Πειράματα με τα ηλεκτρικά ποδήλατα
Η Ford έχει ήδη ανακοινώσει από την αρχή της χρονιάς ένα μεγάλο αριθμό παγκόσμιων πειραμάτων για τη δοκιμή λύσεων μεταφοράς με σκοπό τη βελτίωση της εμπειρίας των πελατών, την ευελιξία των μετακινήσεων και την κοινωνική συνεργασία που θα ανταμείβει τους πελάτες.

Για την Ευρώπη μόνο, ένα τέτοιο πείραμα είναι το Handle on Mobility το οποίο μελετά πώς τα ηλεκτρικά ποδήλατα μπορούν να συνεργάζονται ομαλά με τα αυτοκίνητα και τα δημόσια μέσα μεταφοράς για να προσφέρουν ταχύτερες και ευκολότερες καθημερινές μετακινήσεις και να βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία των επιχειρήσεων στα αστικά κέντρα.

Ένα παγκόσμιο πείραμα είναι το Innovate Mobility Series. Σε αυτό πρωτοπόροι και προγραμματιστές από όλο τον κόσμο ασχολούνται με την ανεύρεση λύσεων για χώρες όπως η Αγγλία, Πορτογαλία, Β. & Ν. Αμερική, Αφρική, Ινδία και Κίνα, και Αυστραλία. Ανάμεσα στις προκλήσεις είναι η ανεύρεση τεχνολογικών λύσεων για τον εντοπισμό ανοιχτών χώρων στάθμευσης σε αστικές περιοχές, καλύτερους τρόπους μετακίνησης σε συνωστισμένες πόλεις και η χρήση συστημάτων πλοήγησης και άλλων εργαλείων για πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη σε απομονωμένες περιοχές.

Το στρες των καθημερινών μετακινήσεων
Πρόσφατη μελέτη της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Βρετανίας δείχνει ότι κάθε λεπτό που προστίθεται στο χρόνο μιας διαδρομής επηρεάζει την ανησυχία, την καλή διάθεση και τη γενικότερη ευεξία ενός ατόμου. Και σύμφωνα με μία άλλη έρευνα, οι συνολικοί χρόνοι των διαδρομών για τους κατοίκους των πόλεων μπορεί να ξεπεράσει το μέσο όρο κατά 111 λεπτά στην περίπτωση της Ρώμης, 104 λεπτά στο Λονδίνο, και 100 λεπτά στη Μαδρίτη.

Υποφέρουν οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, οι εργαζόμενοι στη Ρώμη θεωρούν περισσότερο από όλους τη διαδρομή για τη δουλειά όλο και πιο στρεσογόνο (57%), και ακολούθησαν οι Λονδρέζοι (41%), και οι εργαζόμενοι του Παρισιού (35%). Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι το 49% όσων χρησιμοποιούν τρία ή περισσότερα μέσα μεταφοράς θεωρεί τις καθημερινές μετακινήσεις όλο και πιο αγχωτικές, με το 38% να τις χαρακτηρίζει όλο και πιο απρόβλεπτες.

Αργοπορημένοι στην εργασία
Για πολλούς αυτό σημαίνει αργοπορημένη άφιξη στη δουλειά. Από τους ερωτηθέντες, το 63% δήλωσε ότι φτάνει αργοπορημένα τουλάχιστον μία φορά το μήνα λόγω καθυστερήσεων της κυκλοφορίας, ενώ για το 27% αυτό συμβαίνει τουλάχιστον τρεις φορές το μήνα. Σχεδόν όλοι οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι φεύγουν για τη δουλειά νωρίς. Τα 30+ λεπτά που προστίθενται στο 15% των μετακινήσεων ισοδυναμεί με σχεδόν πέντε ολόκληρες ημέρες σε διάρκεια ενός χρόνου.

Οι νέοι πιο ευάλωτοι στο στρες
Από τους εργαζόμενους ηλικίας 16-24 ετών, μόνο το 10% δεν αγχώνεται από τη διαδρομή για τη δουλειά (συγκριτικά με το 19% του συνόλου), και το 43% παραδέχτηκε ότι δεν κατάφερε να φτάσει στη δουλειά τουλάχιστον μία φορά τους τελευταίους 12 μήνες. Οι ηλικίας 25-34 ετών σε μεγαλύτερο ποσοστό ξεκινούν πολύ νωρίς για τη δουλειά προκειμένου να αποφύγουν τις καθυστερήσεις της κυκλοφορίας, ενώ θεωρούν τις καθημερινές διαδρομές όλο και πιο στρεσογόνες (39%), και απρόβλεπτες (34%).

“Γολγοθάς” οι καθημερινές μετακινήσεις
Οι ερωτηθέντες στη Ρώμη και το Λονδίνο ανέφεραν τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Πάνω από τους μισούς περιέγραψαν με μελανά χρώματα τις καθημερινές διαδρομές στην Ιταλική πρωτεύουσα, ενώ το 8% των εργαζομένων στη Ρώμη ξεκινούν πάνω από μία ώρα νωρίτερα. Στο Λονδίνο, το 80% δήλωσε ότι αργοπορημένη άφιξη τουλάχιστον μία φορά το μήνα, με το 49% να μην έχει καταφέρει να φτάσει καν στη δουλειά σε μία περίπτωση τουλάχιστον κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου. Σε όλη την Ευρώπη, όσοι χρησιμοποιούν κυρίως λεωφορείο ή τρένο στις μετακινήσεις τους, είχαν τα μεγαλύτερα ποσοστά αργοπορίας και πλήρους αδυναμίας άφιξης στη δουλειά.