Είναι ο αόρατος φύλακας και προστάτης του οδηγού. Παρ΄ όλ΄ αυτά όμως, ελάχιστοι γνωρίζουμε την ιστορία του και τις μοναδικές ιδιότητές του.
Έχει εξελιχθεί μέσα από το χρόνο και την τεχνολογία σε ένα εξαιρετικά μοναδικό τεχνολογικό προϊόν. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να φτάσουμε στη σημερινή 
μορφή των παρμπρίζ. Η ιστορία τους όμως, είναι σχετικά παλιά και αρχίζει να μας απασχολεί από το 1929, χρονιά που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε γυαλί σαν παρμπρίζ σε αυτοκίνητο.
Άλλες κατασκευές
Τότε, είχε κατασκευαστεί από δύο πλάκες γυαλιού που ήταν κολλημένες ενδιάμεσα με ένα 
λεπτό φύλλο κυτταρίνης. Είχε όμως ένα βασικό μειονέκτημα: κιτρίνιζε πολύ γρήγορα!
Το 1935 κατασκευάστηκε ένα είδος πλαστικού παρμπρίζ, με βάση το πολυβινύλιο. Αυτό ήταν ασφαλέστερο από την προηγούμενη τεχνολογία και το βασικότερο ήταν ότι δεν κιτρίνιζε τόσο εύκολα. Μόλις το 1964 τελειοποιήθηκε ακόμη περισσότερο η τεχνολογία του και άλλαξε ο 
τρόπος κατασκευής του. Δύο πλάκες γυαλιού, με ένα πλαστικό διαφανές φύλλο συγκολλήθηκαν σε μεγάλη θερμοκρασία και πίεση για να φανούν τα πρώτα πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Δεν θρυμματίζεται
Με βάση αυτή την αρχή κατασκευάζονται σήμερα όλα τα παρμπρίζ που χρησιμοποιούν τα 
αυτοκίνητά μας, με πιο εξελιγμένα υλικά, τα οποία όμως διατηρούν σημαντικές προδιαγραφές ασφαλείας. Τα σημερινά παρμπρίζ είναι γνωστά με δύο βασικές ονομασίες ή τρεις: τα σεκιούριτ, τα τρίπλεξ και τα λαμινέιντετ.
Πιο σκληρά
Τα σεκιούριτ είναι 4 έως 5 φορές πιο σκληρά 
από το κοινό γυαλί και όταν σπάσει, γίνεται πολύ μικρά κομματάκια. Αν όμως χτυπήσουμε πάνω του με το κεφάλι, σε περίπτωση σύγκρουσης, μπορεί να προκαλέσει από εγκεφαλική διάσειση, έως και σοβαρό τραυματισμό.
Ασφαλέστερα
Τα τρίπλεξ είναι πιο μαλακά και μπορεί να σπάσουν με πίεση 10, περίπου, φορές 
μικρότερη, απ΄ ότι μπορεί να προκαλέσει διάσειση ή τραύμα στο κεφάλι. Έχει τη δυνατότητα μόλις προσκρούσει το κεφάλι του οδηγού ή συνοδηγού στην επιφάνειά του, να παραμορφώνεται. Το στρώμα του πλαστικού που υπάρχει τοποθετημένο ανάμεσα στις δύο γυάλινες επιφάνειες έχει την ελαστικότητα και μειώνει την ταχύτητα πρόσκρουσης πάνω του, οπότε μειώνονται σημαντικά οι επικίνδυνες 
συνέπειες.
Τα σύγχρονα
Τα λαμινέινετ είναι αυτά που χρησιμοποιούν σήμερα όλοι σχεδόν οι κατασκευαστές. Η τεχνολογία τους έχει προκύψει από τους αγώνες και είναι σχεδόν τα μόνα που υπερκαλύπτουν όλες τις σύγχρονες και αυστηρές προδιαγραφές της Ε.Ε. και των κατασκευαστών. Τα παρμπρίζ 
αυτά δεν θρυμματίζονται ποτέ, δεν αποσπώνται κομματάκια γυαλιού, διατηρούν πάντα τη διαύγειά τους, προστατεύουν τους επιβάτες από τραυματισμούς, ιδίως στα μάτια και, τέλος, δεν μας αναγκάζουν να σταματήσουμε την οδήγηση, αν συμβεί κάτι στο δρόμο.
Άλματα τεχνολογίας
Το παρμπρίζ είναι αναμφισβήτητα ο αόρατος 
φύλακας και προστάτης των οδηγών. Ας αναλογιστούμε τι μορφή θα είχαν τα αυτοκίνητα, αν δεν είχε εξελιχθεί η τεχνολογία τους. Η αλματώδης πρόοδος της τεχνολογίας έχει δημιουργήσει εξαιρετικά ασφαλή παρμπρίζ. Παρ΄ όλ΄ αυτά ο μεγαλύτερος σύμμαχος ασφάλειας του οδηγού, παραμένει η ζώνη ασφαλείας. Είναι η μόνη που μπορεί να προστατέψει τους επιβάτες.
Είναι σημαντικό όμως, αν μας συμβεί κάτι και χρειαστεί αντικατάσταση κάποιων γυάλινων επιφανειών, αυτές να επιλέγονται με βάση τις προδιαγραφές τους και όχι την τιμή. Τα εργοστασιακά και τα γνήσια της παράλληλης αγοράς σίγουρα μας προστατεύουν απόλυτα. Αν αναζητήσουμε φθηνή λύση στα ιμιτασιόν, τότε χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή.
Παρμπρίζ ή ανεμοθώρακας ή αλεξήνεμο;.
Όπως και να το αποκαλέσουμε, είναι ξεκάθαρη η δουλειά του στο αυτοκίνητο.
Τώρα γνωρίζουμε και λίγα περισσότερα για την ιστορία του και την εξέλιξή του.
