H C1, η πιο σκληρή γόμα της γκάμας του 2025, κάνει την πρώτη της εμφάνιση στον τρίτο γύρο του πρωταθλήματος, μαζί με τις C2 και C3. Αυτό συμβαίνει επειδή η Σουζούκα είναι μία από τις πιο απαιτητικές πίστες στο καλεντάρι όσον αφορά στα ελαστικά και η Pirelli όπως πάντα επέλεξε την πιο σκληρή τριάδα γομών. Κάτι καινούργιο για φέτος είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της πίστας έχει ανακατασκευαστεί, από την έξοδο του τελευταίου σικέιν μέχρι το τέλος του πρώτου τομέα. Αυτό είναι ένα σημαντικό τμήμα, καθώς περιλαμβάνει στροφές μέσης και υψηλής ταχύτητας, μερικές από τις οποίες είναι παρατεταμένες, όπως οι δύο πρώτες μετά την ευθεία εκκίνησης-τερματισμού, εκεί τα ελαστικά καταπονούνται πολύ.
Η Pirelli έχει επίσης κάτι νέο να προσφέρει αυτό το Σαββατοκύριακο. Στο βάθρο της Σουζούκα, όπως συνέβη και στη Μελβούρνη και στη Σαγκάη, οι οδηγοί θα φορέσουν ένα καπέλο ειδικής έκδοσης, σχεδιασμένο από τον Denis Dekovic και εμπνευσμένο από την κουλτούρα της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Το καπέλο είναι μέρος μιας συλλογής που παράγεται από την Pirelli Design, η οποία αποτελείται από 14 διαφορετικές εκδόσεις για τα 24 Grand Prix του ημερολογίου και πωλείται στην ειδική πλατφόρμα (https://store.pirelli.com).
Οι γόμες
Όπως ήδη αναφέρθηκε, για τη Σουζούκα, θα είναι διαθέσιμες οι τρεις πιο σκληρές γόμες της γκάμας. Αξίζει να σημειωθεί ότι, από τις τρεις, η C1 είναι αυτή που μοιάζει περισσότερο με την έκδοση του 2024, ενώ η C2 και ειδικά η C3, έχουν υποστεί αλλαγές όσον αφορά στην απόδοση, όντας πιο μαλακές, από πέρυσι. Επομένως, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς οι ομάδες θα διαχειριστούν την κατανομή των ελαστικών τους κατά τη διάρκεια των τριών ελεύθερων δοκιμών, καθώς προσπαθούν να βρουν την καλύτερη ρύθμιση για τα μονοθέσιά τους, με έμφαση στη στρατηγική του αγώνα.
Οι προσομοιώσεις, που πραγματοποιήθηκαν με δεδομένα που παρείχαν οι ομάδες, οδηγούν στην εκτίμηση πως οι χρόνοι γύρου θα μειωθούν χάρη στον συνδυασμό της πρόσθετης πρόσφυσης από τη νέα επιφάνεια και της αύξησης της απόδοσης των μονοθεσίων του 2025, η οποία υπολογίζεται ότι θα είναι περίπου ενάμιση δευτερόλεπτο. Αυτό το νούμερο θα φανεί πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι, από την Παρασκευή κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ωρών ελεύθερων δοκιμών στην πίστα. Επίσης, με βάση τα δεδομένα από τις ομάδες, οι μηχανικοί της Pirelli έχουν μεταβάλλει ελαφρώς τις απαιτούμενες ελάχιστες πιέσεις εκκίνησης και στους δύο άξονες, με το μπροστινό να μειώνεται κατά μισό psi από 25 σε 24,5 και το πίσω να αυξάνεται κατά το ίδιο ποσό από 23 σε 23,5. Όπως πάντα, τα δεδομένα της Παρασκευής θα αναλυθούν αμέσως, για να διαπιστωθεί η σχέση, μεταξύ προσομοίωσης και πραγματικών δεδομένων, προτού γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές. Είναι σημαντικό να ελεγχθεί εάν – όπως στην Κίνα στον προηγούμενο αγώνα – η νέα επιφάνεια της πίστας θα έχει σημαντική επίδραση στην απόδοση και επίσης πόσο γρήγορα θα βελτιωθεί το κράτημα στην πίστα, δεδομένου ότι η Σουζούκα είναι μία από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες πίστες στο καλεντάρι, έχοντας ήδη φιλοξενήσει δύο σημαντικές εκδηλώσεις μέχρι στιγμής φέτος.
Το 2024
Το 2024, τον αγώνα κέρδισε ο Μαξ Φερστάπεν, με τον έτερο οδηγός της Red Bull Σέρτζιο Πέρεζ να τερματίζει δεύτερος. Στην 3η θέση είχε τερματίσει ο τότε οδηγός της Ferrari, Κάρλος Σάινθ. Η επιλογή ελαστικών για το πρώτο μέρος του αγώνα ήταν μοιρασμένη μεταξύ της μέσης και της μαλακής γόμας, με 12 οδηγούς να επιλέγουν την C2 και οκτώ την C3. Ωστόσο, η στρατηγική του αγώνα επηρεάστηκε από την κόκκινη σημαία που προκλήθηκε μετά τη σύγκρουση μεταξύ των Άλμπον και Ρικιάρντο, με επτά οδηγούς να αλλάζουν γόμα για την επανεκκίνηση. Υπήρξε αρκετή διαφορά στις στρατηγικές, ως προς τον αριθμό των πιτ στοπ, με τις δυο αλλαγές να αποδεικνύονται η πιο δημοφιλή στρατηγική. Διαφοροποιήσεις είχαμε επίσης και ως προς τη σειρά χρήσης των γομών. Εν τέλει, η σκληρή γόμα C1 έκανε τους περισσότερους γύρους (61% του συνόλου), ακολουθούμενη από την μέση γόμα C2 (31%), ενώ η μαλακή γόμα C3 χρησιμοποιήθηκε μόνο για ένα σύντομο πρώτο ή τελευταίο μέρος αγώνα, καθώς η πτώση της απόδοσής της ήταν αρκετά σημαντική.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, εκκινώντας με τη μέση γόμα και κάνοντας μόνο μία αλλαγή σε σκληρή, ο Σαρλ Λεκλέρ κατάφερε να κερδίσει τέσσερις θέσεις από την αρχική του θέση στην εκκίνηση, και να τερματίσει τελικά όγδοος. Φέτος, με αυτό που στα χαρτιά φαίνεται να είναι μεγάλη διαφορά απόδοσης μεταξύ των γομών, η στρατηγική μιας αλλαγής, θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο περίπλοκη, αν και πρέπει να αξιολογήοσυμε ποια επίδραση θα έχει το νέο τμήμα της πίστας, καθώς και ποιες θα είναι οι θερμοκρασίες αυτό το Σαββατοκύριακο.
Η πίστα της Σουζούκα είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές και απαιτητικές του ημερολογίου, καθώς και η μοναδική πίστα της σεζόν με διάταξη σχήματος οκτώ. Βρίσκεται στην περιφέρεια Μίε και ανήκει στην Honda. Το εργοστάσιο της Σουζούκα, που χτίστηκε το 1960, είναι ένα από τα κύρια εργοστάσια της Honda στην Ιαπωνία. Η πίστα θεωρείται απαιτητική τόσο για το μονοθέσιο όσο και για τον οδηγό. Έχει μήκος 5.807 μέτρα και αποτελείται από 18 στροφές, μερικές από τις οποίες αποτελούν μέρος της ιστορίας των αγώνων αυτοκινήτου, όπως τα «S» στον πρώτο τομέα και η θρυλική 130R που έχει παραμείνει σχεδόν αμετάβλητη με τα χρόνια.
Εκτός από τις προαναφερθείσες αλλαγές στο οδόστρωμα, υπάρχουν και άλλες μικρές τροποποιήσεις σε σύγκριση με πέρυσι, με αλλαγές σε κερμπ και περιοχές διαφυγής με γρασίδι. Η πιο σημαντική από αυτές είναι στη στροφή 9, όπου το μονό κερμπ έχει αντικατασταθεί από ένα υψηλότερο διπλό κερμπ, ενώ το συνθετικό γρασίδι στην εξωτερική πλευρά των στροφών 2, 7, 9, 14 και 17 έχει αντικατασταθεί με χαλίκι.
Λέξη-κλειδί: Δυνάμεις
Ποιες δυνάμεις ασκούνται σε ένα ελαστικό σε μια ακραία μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού όπως η Formula 1; Τα ελαστικά υπόκεινται σε διάφορες σύνθετες δυνάμεις που έχουν άμεση επίδραση στην απόδοση και στη διάρκεια ζωής των. Οι κύριες δυνάμεις που δρουν στο μοναδικό σημείο επαφής μεταξύ του μονοθεσίου και της πίστας είναι κατακόρυφες, πλευρικές και διαμήκεις. Οι πρώτες είναι αποτέλεσμα του βάρους του αυτοκινήτου και της αεροδυναμικά παραγόμενης κάθετης δύναμης από τις πτέρυγες και το πάτωμα. Οι πλευρικές δυνάμεις παράγονται όταν ένα αυτοκίνητο στρίβει, όταν το βάρος μεταφέρεται προς την εξωτερική πλευρά της στροφής, δημιουργώντας πλευρικές δυνάμεις που αυξάνονται ανάλογα με την ταχύτητα διέλευσης από τη στροφή. Αυτές μπορούν να φτάσουν έως και 4G, καταπονώντας έτσι τα ελαστικά. Η επιτάχυνση και το έντονο φρενάρισμα, χαρακτηριστικά των πιστών με κλειστές στροφές στο τέλος μεγάλων ευθειών, μπορούν να ασκήσουν διαμήκεις δυνάμεις στα ελαστικά που μπορούν να φτάσουν έως και 5G.
Η Σουζούκα είναι μια από τις πιο απαιτητικές πίστες για τα ελαστικά, ειδικά όσον αφορά στις πλευρικές δυνάμεις στις οποίες υπόκεινται. Στην κλίμακα που χρησιμοποιεί η Pirelli για να αξιολογήσει τις πίστες, η Σουζούκα, μαζί με τη Βαρκελώνη, το Σίλβερστον, το Σπα, το Ζάντφορτ και τη Λουσαΐλ, έχει βαθμολογία 5, την υψηλότερη.
Η γωνιά των στατιστικών
Η χώρα των ανθισμένων κερασιών, γνωστή στα ιαπωνικά ως “Sakura”, έχει φιλοξενήσει μέχρι σήμερα 40 Grand Prix του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Formula 1. Το πρώτο διεξήχθη το 1976, τρεις διαφορετικές πίστες έχουν φιλοξενήσει αγώνες. Το 1994 και το 1995, η πίστα της Αΐντα φιλοξένησε αυτό που ήταν γνωστό ως Grand Prix Ειρηνικού. Έχουν διεξαχθεί 38 εκδόσεις του πραγματικού Grand Prix Ιαπωνίας, με τέσσερις από αυτές (1976, 1977, 2007 και 2008) να διεξάγονται στo Φούτζι, ενώ οι υπόλοιπες 34 διεξήχθησαν στη Σουζούκα, με την πρώτη από αυτές το 1987.
Ο Μίχαελ Σουμάχερ έχει το καλύτερο ρεκόρ στην Ιαπωνία. Ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής πήρε έξι νίκες στη Σουζούκα – μία με την Benetton, οι υπόλοιπες με τη Ferrari – και κέρδισε επίσης και τους δύο αγώνες στην Αΐντα, πάλι με την Benetton. Ο Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος μοιράζεται το ρεκόρ του Σουμάχερ, με επτά παγκόσμιους τίτλους, είναι δεύτερος στη λίστα των νικητών της Ιαπωνίας, με πέντε νίκες, μία στο Φούτζι και τέσσερις στη Σουζούκα. Από τις ομάδες, η McLaren βρίσκεται στην κορυφή του πίνακα, με εννέα νίκες, ακολουθούμενη από τη Ferrari και τη Red Bull, που ισοβαθμούν στη δεύτερη θέση με επτά. Ο Σουμάχερ προηγείται επίσης στη λίστα των pole position με οκτώ και η Ferrari είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα σε αυτόν τον τομέα, με δέκα pole.
Η μετακίνηση του Grand Prix Ιαπωνίας στο πρώτο μέρος του προγράμματος έχει στερήσει από την εκδήλωση την ευκαιρία να κρίνει την έκβαση του παγκοσμίου πρωταθλήματος οδηγών. Μέχρι το 2023, ο τίτλος είχε κριθεί εδώ, 14 φορές. Ο Άιρτον Σένα κατέκτησε και τους τρεις τίτλους του στη Σουζούκα, το 1988, το 1990 και το 1991, ο Σουμάχερ κέρδισε έναν στην Αΐντα το 1995 και δύο στη Σουζούκα το 2000 και το 2001, και ο Μίκα Χάκινεν κέρδισε τους δύο τίτλους του στη Σουζούκα το 1998 και το 1999. Άλλοι που κατέκτησαν το πρωτάθλημα στην Ιαπωνία ήταν ο Τζέιμς Χαντ (1976), ο Νέλσον Πικέ (1987), ο Αλέν Προστ (1989), ο Ντέιμον Χιλ (1996), ο Σεμπάστιαν Φέτελ (2011) και ο Μαξ Φερστάπεν (2022).
