Η καρδιά της Ferrari χτύπησε πιο δυνατά από όλες στην πίστα της Μόντσα, καθώς ο Charles Leclerc κέρδισε στο Ιταλικό Grand Prix για δεύτερη φορά, εξασφαλίζοντας την έβδομη νίκη της καριέρας του στη Formula 1. Ήταν η 20ή νίκη της Ferrari στη Μόντσα και η 246ή συνολικά. Ο Leclerc πήρε τη σημαία με καρό μπροστά από τους δύο οδηγούς της McLaren, με διαφορά 2”664 από τον Oscar Piastri και 6”153 από τον Lando Norris. Αυτοί οι τρεις είχαν την τιμή να φορέσουν το ειδικό καπέλο του βάθρου, σε λευκό χρώμα με την ιταλική σημαία στην κορυφή του. Μπορείτε να τα αποκτήσετε μέσω αυτού του συνδέσμου. Οι τρεις οδηγοί και ο αγωνιστικός διευθυντής της Ferrari, Diego Ioverno, πήραν ένα τρόπαιο VROOOM, σχεδιασμένο από τον καλλιτέχνη Andrea Sala, μέσω της καθιερωμένης συνεργασίας μεταξύ της Pirelli και της Pirelli HangarBicocca στο Ιταλικό Grand Prix. Ο αγώνας ήταν μια επανάληψη του σεναρίου των κατατακτήριων δοκιμών, καθώς οι τέσσερις κορυφαίες ομάδες κατέλαβαν τις οκτώ πρώτες θέσεις, με τις δύο τελευταίες θέσεις της βαθμολογούμενης δεκάδας να καταλαμβάνονται από τον Alex Albon, (ένατο για την Williams) και τον Kevin Magnussen (δέκατο για την Haas).
ΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ
Για την εκκίνηση, το μεγαλύτερο μέρος (14) των οδηγών επέλεξε τη μέση γόμα. Η σκληρή γόμα επιλέχθηκε από τις δύο Red Bull, τον Lance Stroll (Aston Martin), τον Esteban Ocon (Alpine), τον Yuki Tsunoda (Racing Bulls) και τον Valtteri Bottas (Sauber). Ο Yuki Tsunoda ήταν ο μόνος οδηγός που δεν κατάφερε να τερματίσει. Από τους υπόλοιπους 19 οδηγούς, εννέα πραγματοποίησαν ένα pit stop, δέκα πραγματοποίησαν δύο ή περισσότερα (Stroll, τρία). Ο Daniel Ricciardo (Racing Bulls) διένυσε τη μεγαλύτερη απόσταση με τη σκληρή γόμα, ολοκληρώνοντας 42 γύρους. Ο Esteban Ocon διένυσε τη μεγαλύτερη απόσταση με τη μέση γόμα (C4, 21 γύρους).
ΜARIO ISOLA ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ MOTORSPORT PIRELLI
«Ήταν ένας πραγματικά συναρπαστικός αγώνας, μια καταπληκτική παράσταση για τους φιλάθλους. Ο ενθουσιασμός του κοινού της Μόντσα είναι απίστευτος και μεταδοτικός, και πραγματικά προκαλεί ρίγη. Συγχαρητήρια στον Charles Leclerc και στη Ferrari, καθώς το να κερδίσουν αυτό το Grand Prix πρέπει να είναι απίστευτο για αυτούς. Σε τεχνικό επίπεδο, αυτό ήταν ένα Grand Prix που είχε τα πάντα: μάχες στην πίστα μεταξύ των οδηγών, μερικές εντυπωσιακές προσπεράσεις, όπως του Piastri στον Norris και μια στρατηγική αντιπαράθεση μεταξύ εκείνων που είχαν επιλέξει να σταματήσουν δύο φορές και εκείνων που επέλεξαν ένα pit stop. Είπαμε πριν τον αγώνα ότι η μια αλλαγή θα ήταν η πιο γρήγορη στρατηγική και αυτό αποδείχθηκε σωστό. Το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι ομάδες είχαν κρατήσει δύο σετ σκληρής γόμας για τον αγώνα τους έδωσε την ευελιξία να υιοθετήσουν διαφορετικά σενάρια. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι κανείς δεν είχε επαρκή δεδομένα για να αξιολογήσει πλήρως την απόδοση της σκληρής γόμας C3 στο εντελώς νέο οδόστρωμα. Η διαχείριση της τοπικής παραμόρφωσης λόγω υπερθέρμανσης (graining) ήταν κλειδί και πιθανώς επηρεάστηκε από την βελτίωση κρατήματος της πίστας. Η αρχική ανάλυση των δεδομένων και οι οπτικοί έλεγχοι των ελαστικών στο τέλος, έδειξαν ότι το graining ήταν πολύ έντονο στο πρώτο μέρος του αγώνα, ειδικά στο εμπρός αριστερά ελαστικό και λιγότερο στο πίσω αριστερά ελαστικό τόσο με τη σκληρή όσο και με τη μέση γόμα. Στο δεύτερο και τρίτο μέρος αγώνα το φαινόμενο έφθινε. Επομένως ζωτικός παράγοντας ήταν η αίσθηση των οδηγών κατά τη διάρκεια του αγώνα και η ικανότητά τους να διαχειρίζονται τα ελαστικά, ειδικά για όσους κράτησαν τη στρατηγική που είχαν επιλέξει στην αρχή, δηλαδή αυτή της μιας αλλαγής».
FORMULA 2
Ο Gabriel Bortoleto (Invicta Racing) πραγματοποίησε μια εξαιρετική εμφάνιση, εκκινώντας από την τελευταία θέση. Κατάφερε να κερδίσει στον αγώνα. Ο Βραζιλιάνος εκμεταλλεύτηκε την περίοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας για αλλάξει ελαστικά και να πάρει την πρωτοπορία, την οποία και διατήρησε μέχρι το τέλος. Αυτή ήταν η δεύτερη νίκη του στη σεζόν, μαζί του στο βάθρο βρέθηκαν ο Zane Maloney (Rodin Motorsport) και ο Richard Verschoor (Trident).
Η πλειονότητα των οδηγών επέλεξε στην εκκίνηση την πολύ μαλακή γόμα ποντάροντας στην εμφάνιση ενός αυτοκινήτου ασφαλείας λίγο μετά τον έκτο γύρο, όταν η απόδοση του μαλακού ελαστικού θεωρητικά ήταν ακόμα αρκετά καλή. Δέκα μονοθέσια άλλαξαν ελαστικά μεταξύ του έκτου και του έβδομου γύρου, αλλά στη συνέχεια βρέθηκαν εκτός παιχνιδιού καθώς το αυτοκίνητο ασφαλείας εμφανίστηκε εν τέλει στον επόμενο γύρο. Όσοι, όπως ο Bortoleto, δεν είχαν ακόμα κάνει στάση, απέκτησαν τεράστιο πλεονέκτημα. Ο νικητής επανάκαμψε στη μάχη για τον τίτλο, καθώς ο Isaak Hadjar (Campos Racing) δεν κατάφερε να σκοράρει σε κανέναν από τους δύο αγώνες αυτό το Σαββατοκύριακο. Τώρα έχουν διαφορά 10.5 βαθμών με τρεις γύρους να απομένουν, στο Μπακού, τη Λουσάιλ και τη Γιας Μαρίνα.
FORMULA 3
Ο τελευταίος αγώνας της σεζόν αποδείχθηκε συναρπαστικός και θεαματικός μέχρι την καρό σημαία, όχι μόνο στη μάχη για τη νίκη, αλλά κυρίως όσον αφορά στη μάχη για τον τίτλο του πρωταθλήματος οδηγών, μεταξύ των δύο Ιταλών (Leonardo Fornaroli και Gabriele Minì) και των δύο Βρετανών οδηγών (Luke Browning και Arvid Lindblad). Στο τέλος, είχαμε μια ιταλική μονομαχία, με το αποτέλεσμα να κρίνεται λίγες εκατοντάδες μέτρα πριν από το τέλος. Ο Γάλλος Sami Meguetonif (Trident) κέρδισε στον αγώνα ενώ δίπλα του στο βάθρο βρέθηκε ο Minì, δεύτερος για την Prema Racing και ο Fornaroli τρίτος για την Trident. Ωστόσο, όσον αφορά στη μάχη για τον τίτλο, οι βαθμοί της 3ης θέσης έδωσαν στο Fornaroli το πρωτάθλημα με διαφορά μόλις δύο βαθμών (150 έναντι 148). Η κρίσιμη κίνηση ήταν η προσπέραση του τελευταία γύρου από το νέο πρωταθλητή, στον Αυστραλό Christian Mansell μπαίνοντας στην Parabolica.
Ώρες μετά το τέλος του αγώνα, μια σειρά αποφάσεων των αγωνοδικών άλλαξε το αποτέλεσμα του αγώνα όσον αφορά στους βαθμούς, στην κατάταξη του πρωταθλήματος. Ο Minì αποκλείστηκε λόγω τεχνικής παράβασης εξαιτίας των πολύ χαμηλών πιέσεων των ελαστικών. Ο Ιταλός έχασε έτσι τη δεύτερη θέση στον αγώνα, αλλά όχι στο πρωτάθλημα, όπου παρέμεινε δεύτερος μπροστά από τον Browning με διαφορά δύο βαθμούς, 130 έναντι 128. Τελικά ο Fornaroli πήρε τους βαθμούς της 2ης θέσης με τον Mansell να προωθείται στην τρίτη θέση.
Όσον αφορά στα ελαστικά, η συμπεριφορά τους ήταν ανάλογη αυτής του αγώνα Sprint Προφανώς, ο κανονικός αγώνας, που ήταν πέντε γύρους μεγαλύτερος, οδήγησε σε μεγαλύτερη πτώση απόδοσης προς το τέλος. Όσοι είχαν κάνει καλύτερη δουλειά στη διαχείριση των ελαστικών στο πρώτο μέρος είχαν στη συνέχεια ένα πλεονέκτημα στα τελευταία χιλιόμετρα.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ
Η Formula 1 συνεχίζεται αυτή τη εβδομάδα στην πίστα της Μόντσα, με δύο ημέρες δοκιμών εξέλιξης για τα ελαστικά του 2025. Τρεις ομάδες θα διαθέσουν μονοθέσια και οδηγούς για αυτή τη σημαντική εργασία για το 2025: Αύριο Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου, ο George Russell θα είναι στην πίστα με τη Mercedes και ο Liam Lawson θα οδηγήσει μια Red Bull. Την Τετάρτη, ο Νεοζηλανδός θα αλλάξει και θα οδηγήσει ένα αυτοκίνητο της Racing Bulls.
