2CV το «ασχημόπαπο», είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το πνεύμα καινοτομίας που ανέκαθεν ανέδιδε το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Η κεντρική ιδέα για το σχεδιασμό του 2CV ήταν “ένα αυτοκίνητο ικανό να διασχίσει ένα οργωμένο χωράφι μεταφέροντας ένα καλάθι με αυγά, χωρίς να σπάσει κανένα από αυτά”.
Το 2CV αποτελεί μια διαχρονική αξία εδώ και 69 χρόνια και συνεχίζει να αγαπιέται από γενιά σε γενιά χωρίς το άστρο του να έχει σβήσει καθόλου. Για εκείνους που το γνωρίζουν και για αυτούς που το ανακαλύπτουν, το συγκεκριμένο μοντέλο είναι άμεσα αναγνωρίσιμο από τις γενναιόδωρες φόρμες και τα ρετρό του μάτια. Μια συμπαθητική φυσιογνωμία που συνεχίζει ακόμα και σήμερα να ξεχωρίζει στους δρόμους όλου του κόσμου.
Στόχος η οικονομία & η απλότητα
Το 2CV πέρα από την φιλοσοφία της οικονομίας και της απλότητας, είναι ένα όχημα 
που ενσωμάτωνε τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής του και που έφερε την επανάσταση στην αυτοκινητοβιομηχανία αλλά και στην κοινωνία δείχνοντας το δρόμο στην κατασκευή οικονομικών, δημοφιλών και ταυτόχρονα πολυτάλαντων αυτοκινήτων. Είναι η θέληση για καινοτομία που ώθησε τους μηχανικούς των δεκαετιών του ’30 και του ’40 να προσφέρουν αυτό το αυτοκίνητο, αλλά και το πολύ προχωρημένο από την εποχή του πνεύμα που παραμένει αναλλοίωτο ακόμα.
2cv & γυναίκα οδηγός
Οι δεσμοί που υπάρχουν μεταξύ του γυναικείου φύλλου και του 2CV είναι περισσότερο εμφανείς μέσα από την ιστορική αναδρομή, ενώ μπορεί κανείς να 
συνδέσει το γεγονός της απελευθέρωσης της γυναίκας στη δεκαετία του 60, με την ελευθερία που προσέφερε το λαϊκό αυτοκίνητο στη Γαλλία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τον Απρίλιο του 1976, η Citroën παρουσίασε την έκδοση 2CV spot σε 1.800 τεμάχια, εγκαινιάζοντας μία σειρά ειδικών εκδόσεων όπως το 2CV Charleston bicolore τον Οκτώβριο του 1980 ή το 2CV Dolly τον Μάρτιο του 1985. Το 2CV χαρακτηρίστηκε αρχικά ως αυτοκίνητο – εργαλείο και σιγά-σιγά άρχισε να αποκτά πιο εκλεπτυσμένα 
χαρακτηριστικά και να γίνεται το αυτοκίνητο της νέας γενιάς και του ασθενούς φύλλου από το οποίο και εκτιμήθηκε ιδιαίτερα.
Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο έγινε μόδα παρά το σπαρτιάτικο χαρακτήρα του (αρκεί να φανταστεί κανείς ότι μόλις το 1963 το αυτοκίνητο εφοδιάστηκε με καθρεφτάκι για …την συνοδηγό !). Το 2CV ξεχώρισε επίσης και για ένα ακόμη μοναδικό του πλεονέκτημα που είχε ιδιαίτερη απήχηση στο γυναικείο πληθυσμό με εξαιρετικά λογική τιμή, προσέφερε την ευχαρίστηση να κυκλοφορείς «ξεσκέπαστος».
“Ελβετικός σουγιάς” δρόμου
Από την 1η μέρα κυκλοφορίας του 2CV, η Citroën διαφήμισε τις πολυάριθμες αρετές του μέσα από φωτογραφίες ενός φυλλαδίου που έδειχναν ξεκάθαρα τους τρόπους που μπορεί κανείς να εκμεταλλευθεί την πολύ-χρηστικότητα του αυτοκινήτου.
Αυτός ο “Ελβετικός σουγιάς” του δρόμου μπορεί να φανεί χρήσιμος τόσο στον φούρναρη και στον ψιλικατζή όσο και στον αγρότη και τον υποδηματοποιό. Φαινόμενο πολύ προχωρημένο για την εποχή της δεκαετίας του 40, το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν θα μπορούσε να αφήσει στην άκρη και το γυναικείο πληθυσμό; η γυναίκα οδηγός ήταν τότε ένα πρωτόγνωρο θέαμα. Έβλεπε κανείς μια νοσοκόμα ή μια μοδίστρα να οδηγεί με καμάρι το μικρό της Citroën. Με την ίδια φυσικότητα που έβλεπες το αυτοκίνητο να διασχίζει ένα οργωμένο χωράφι μεταφέροντας καρτέλες γεμάτες αυγά και να μην σπάει ούτε ένα, έβλεπες και μία αγρότισσα να φτάνει στην αγορά οδηγώντας ένα 2CV.
Το βιογραφικό του 2CV
Ηλικία : 69 ετών
Τόπος/οι Γέννησης: Γραφείο μελετών Citroën (εκείνη την εποχή στην Rue du Theatre στο Παρίσι)
Kέντρο δοκιμών: La Ferte Vidame (Eure-et-Loire)
Παραγωγή : στο εργοστάσιο του Levallois (Quai Michelet 54 που καταστράφηκε το 1988).
Ατομικά χαρακτηριστικά: 2κύλινδρος επίπεδος κινητήρας, αερόψυκτος, 
375κ.εκ., με ανώτατη ταχύτητα 60χαω, κιβώτιο 3 σχέσεων και μία overdrive, μεγάλη απόσταση από το έδαφος και μεταξύ των υπόλοιπων ευχάριστων λεπτομερειών, καθαριστήρες που έπαιρναν κίνηση από τη ντίζα του ταχύμετρου!
Αξιοσημείωτος είναι επίσης ο οικολογικός και οικονομικός χαρακτήρας του 2CV, γεγονός εξαιρετικά πρωτοποριακό για την εποχή του χάρη στο αεροδυναμικό του σχήμα, πετυχαίνοντας κατανάλωση μικρότερη από 4-5 λίτρα ανά 100χλμ.
Μελέτες:Το 2CV είναι ένα καθαρόαιμο προϊόν του γραφείου μελετών της Citroën. Με το αρχικό σχέδιο να φέρει την ονομασία TPV (Toute Petite Voiture / Πολύ Μικρό Αυτοκίνητο), εγκρίθηκε από τον Pierre Boulanger, τότε διευθυντή της Citroën. Έτσι δόθηκε η ψήφος εμπιστοσύνης στην ομάδα των μηχανικών του Andre Lefebvre που το 
1937 δίνουν σάρκα και οστά στο 1ο πρωτότυπο. Η επίσημη παρουσίαση αυτού του πρωτότυπου στο διεθνές σαλόνι του Παρισιού τον Οκτώβριο του 1939, συμπίπτει με την έναρξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μελέτες αναβάλλονται λόγω της κατοχής και η γέννηση του 2CV, οροθετείται πλέον στο σαλόνι του Παρισιού του 1948 από όπου και ξεκινάει η 60χρονη πορεία του.
Επαγγελματική καριέρα
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 1948
Ανοίγει τις πύλες της η 35η Έκθεση αυτοκινήτου του Παρισιού στο Grand Palais.
Το 2CV αιφνιδιάζει, παραξενεύει, προκαλεί έκπληξη, αλλά τελικά γίνεται αποδεκτό!
Ιούλιος 1949
Ξεκινάει η παραγωγή του στο εργοστάσιο του Levallois με την ονομασία 2 CV A.
Ένα γκρίζο όχημα εξοπλισμένο με έναν 
κινητήρα 375κ.εκ. και 9ίππων.
1951
Η έκδοση του επιβατικού εμπλουτίζεται και από μία έκδοση camionnette,
με την ονομασία 2 CV AU (το U σημαίνει utilitaire/πρακτικό).
1952
Η γκρι μεταλλική απόχρωση αντικαθίσταται από σκούρο γκρι.
1953
Η μάσκα αλλάζει εμφάνιση. Εξαφανίζεται ο κύκλος που περιβάλλει τα διακριτικά του λοχία. Τα καθίσματα από ύφασμα σκωτσέζικου καρό παίρνουν την θέση εκείνων από γκρίζο ύφασμα.
1954
Λανσάρισμα ενός νέου μοντέλου με τον κωδικό 2CV AZ. Κινητήρας 425κ.εκ. και 12 ίππων με ανώτατη ταχύτητα 78χαω και φυγοκεντρικό συμπλέκτη. Το 2 CV AU αντικαθίσταται από την έκδοση 2 CV AΖU με νέο κινητήρα και αυτό.
1956
Παρουσιάζεται η έκδοση AZL (το L για LUX). Ο οδηγός απολαμβάνει επιτέλους τη λειτουργία του ξεθαμπώματος του μπαρ-μπριζ, χρωματιστή κουκούλα και πίσω τζάμι.
1958
Μία ακόμα έκδοση βγαίνει στην παραγωγή: το 2CV AZLP ( P για το πορτ-μπαγκάζ) που παρουσιάζεται μαζί με μία έκδοση 4Χ4 με την ονομασία “Sahara” εξοπλισμένη με δύο κινητήρες 425κ.εκ., όπου ο ένας κινούσε τους μπροστινούς τροχούς και ο άλλος τους πίσω !
1959
Τέλος για το γκρίζο χρώμα με τη θέση του να παίρνει το μπλε.
1960
Νέο καπό που σηκώνεται μαζί με τη μάσκα από αλουμινένιο γάντζο.
1963
Νέος κινητήρας 425κ.εκ., 18 ίππων με ανώτατη ταχύτητα 95χαω και ταυτόχρονη παρουσίαση νέας έκδοσης με βελτιωμένο φινίρισμα: 2CV AZAM.
1964
Οι πόρτες που ανοίγουν αντικριστά γίνονται κοινή πρακτική.
1965
Τοποθετείται 3ο κάθετο κρύσταλλο, πίσω κάτω στο τελείωμα της οροφής. Το 2CV γίνεται κανονική λιμουζίνα.
1966
168.357 οχήματα έχουν κυλήσει πλέον από τη γραμμή παραγωγής, ένας αριθμός ρεκόρ.
1970
Παρουσίαση του 2CV 4 (453κ.εκ.) και του 2CV 6 (602κ.εκ.). Την ίδια χρονιά η Citroën διοργανώνει ένα μικρό «περίπατο» 16.500 χιλιομέτρων, τον αγώνα Παρίσι-Καμπούλ-Παρίσι.
1971
Ακούραστο το 2CV, συνεχίζει να λαμβάνει μέρος και να διοργανώνει αγώνες περιπέτειας όπως εκείνον των 13.500 χιλιομέτρων από το Παρίσι στην Περσέπολη και επιστροφή.
1972
Η Citroën οργανώνει το πρώτο Pop Cross, που θα γίνει και η αφορμή του κυπέλλου Γαλλίας με την ονομασία 2CV Cross, αγώνας αυτοκινήτων εξαιρετικά δημοφιλής ακόμα και σήμερα !
1973
Το 2CV λαμβάνει μέρος στον αγώνα Raid Afrique, μία περιπέτεια 8.000 χιλιομέτρων που ξεκινά από το Αμπιτζάν και φτάνει στην Τυνησία, έχοντας προηγουμένως διασχίσει όλη την έρημο Σαχάρα.
1974
Αλλαγή στα στρογγυλά μάτια. Από αυτή τη χρονιά τα μπροστινά φώτα γίνονται πλέον τετράγωνα και η μάσκα αποτελείται από 5 παράλληλες πλαστικές ράβδους που ενσωματώνουν τα διακριτικά του λοχία.
1975
Παρουσίαση του 2CV Special. Ξαναβρίσκει τους στρογγυλούς προβολείς και χάνει το 3ο πίσω πλευρικό παράθυρο.
1976
Παρουσιάζεται η ειδική έκδοση 2CV Spot.
1979
Το 2CV 6 γίνεται 2CV Club. Το 2CV Special 453κ.εκ. γίνεται 2CV 6 Special 602κ.εκ.
1980
Παρουσίαση της ειδικής έκδοσης 2CV Charleston. Η επιτυχία της ρετρό εμφάνισης ήταν τόσο μεγάλη που η έκδοση μπήκε σε κανονική παραγωγή τον επόμενο χρόνο, διαθέτοντας πλέον χρωμιωμένους εμπρός προβολείς.
1986
Το «ασχημόπαπο», ιστορικό πια μνημείο στην αυτοκινητοβιομηχανία, αποκτά ακόμα μία περιορισμένη έκδοση με το όνομα Cocorico.
Φεβρουάριος 1988
Η παραγωγή του 2CV τερματίζεται οριστικά στην Γαλλία και στο εργοστάσιο του Levallois, αλλά η εμπορική του καριέρα συνεχίζεται για 29 ακόμα μήνες.
Παρασκευή 27 Ιουλίου 1990, ώρα 16.00μμ
Το τελευταίο κομμάτι κυλάει στις ρόδες του από το εργοστάσιο στο Mangualde της Πορτογαλίας. Για 42 χρόνια (ρεκόρ μακροβιότητας) το κοντέρ παραγωγής του 2CV έφτασε τα 3.868.634 επιβατικά και 1.246.335 καμιονέτες.
Το εργοστάσιο στο Levallois
Το εργοστάσιο στο νούμερο 54 της Quai Michelet που δεν υπάρχει πια, έγινε 
γνωστό σαν τόπος γέννησης του μικρού Citroën. Εκεί το 1939 συναρμολογήθηκαν τα διάσημα 2CV με το μονό φανάρι μπροστά και το αμάξωμα από αλουμίνιο. Δέκα χρόνια μετά, τον Ιούλιο του 1949, στο ίδιο μέρος ξεκινάει η παραγωγή του 2CV. Το εργοστάσιο προοριζόταν αρχικά να κατασκευάζει ποδήλατα. Αργότερα το 1921 νοικιάστηκε από την Citroën για την κατασκευή του περίφημου 5CV αλλά και για γεωργικά μηχανήματα, που έγιναν γνωστά μερικά χρόνια μετά όταν πραγματοποίησαν τη διάβαση της έρημου Σαχάρα και του Croisiere Noir. Το 1929 η Citroën αγοράζει το εργοστάσιο και συνεχίζει την παραγωγή αυτοκινήτων μέχρι το 1988. Το 2CV κατασκευαζόταν επίσης και στα εργοστάσια του Forest κοντά στις Βρυξέλλες, στο Slough δίπλα στο Λονδίνο, στο Mangualde στην Πορτογαλία, στο Vigo στην Ισπανία καθώς και σε διάφορες άλλες χώρες του κόσμου όπως η Αργεντινή, η Ελλάδα, το Ιράν, η Μαδαγασκάρη κ.α.
Το «ασχημόπαπο»
Θα μπορούσε κάποιος να παραλληλίσει τη δημοτικότητα του 2CV με τα άπειρα παρατσούκλια που του έδωσε το κοινό σε όλο τον κόσμο στη διάρκεια της εμπορικής του καριέρας. Στην Ελλάδα έγινε γνωστό σαν το «ασχημόπαπο» ενώ στη Γαλλία μερικά από τα υποκοριστικά του ήταν: “Deux pattes” ή “Deuche” ή 
αλλιώς και “Deuxdeuche”. Μερικοί το ονόμασαν και «οι τέσσερεις ρόδες κάτω από μία ομπρέλα», «το αθάνατο» ή ακόμα και προσωνύμια που απέκτησε λόγω της μεγάλης διαδρομής των αναρτήσεων και της κίνησης των τροχών. Ψάχνοντας κανείς στο internet θα βρει πολλά αστεία παρατσούκλια όπως «Cocorico» (επειδή ο ήχος που έβγαζε όταν επιτάχυνε θύμιζε κοκόρι), ή εξέδρα για πηδήματα στο χιόνι καθώς το αυτοκίνητο όντως αισθανόταν πολύ άνετα και στο χιόνια! Το ίδιο συνέβαινε και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης όπως π.χ. στην Γερμανία και στην Ολλανδία που το φώναζαν «canard/πάπια» ή παρατσούκλια που πήρε εξαιτίας του δυνατού και χαρακτηριστικού θορύβου που έκανε ο κινητήρας κατά την επιτάχυνση, ή «ατσάλινη καμήλα», «two ci-vi» για τους Αμερικάνους και άλλα τέτοια ευτράπελα.
Mehari
Το Mehari παρουσιάστηκε στον τύπο στις 16 Μαΐου του 1968. Βασισμένο στο 
πάτωμα του 2CV Camionnette, το Mehari αρχικά ονομάστηκε Dyane 6 Mehari, κατασκευάστηκε συνολικά σε 144.953 μονάδες μέχρι το 1987 που τερματίστηκε η παραγωγή του. Χωρίς αμφιβολία, από όλα τα μοντέλα της Citroën εκείνης της εποχής, αυτό το αυτοκίνητο ήταν το μοναδικό που ανέδιδε με τον καλύτερο τρόπο τον αέρα της ελευθερίας μαζί με το μεγαλύτερο αδελφάκι του το 2CV. Το Mehari αισθανόταν άνετα στις αχανείς αμμώδεις και ζεστές εκτάσεις, όπως ακριβώς και η μεγάλη Βακτριανή καμήλα «Mehari», της ερήμου της Αλγερίας, από την οποία πήρε και το όνομά του.
Αντί επιλόγου
89 χρόνια C4 & C6
Έχουν περάσει 89 χρόνια από το 1928 που η Citroën παρουσίαζε το C4 και τη μεγάλη του αδελφή C6. Διάδοχος του Β14, το C4 με μεγαλύτερη ισχύ χάρη στο νέο 4κίλυνδρο κινητήρα των 1628κ.εκ. απέδιδε 30 ίππους στις 3000σαλ με κιβώτιο 3 ασυγχρόνιστων ταχυτήτων. Οι δύο τύποι αμαξωμάτων, μακρύ και κοντό, επέτρεψαν 
την παραγωγή πολλών διαφορετικών παραλλαγών, όπως της μπερλίνας 4 θέσεων, του Torpedo με 6 θέσεις, μέχρι και έκδοση cabrio και roadster 2θέσιο. Πολλές ήταν επίσης και οι παραλλαγές σε οχήματα με προορισμό την εξυπηρέτηση, όπως ταξί, πυροσβεστικά, μεταφοράς τραυματιών, τροχόσπιτα, έως και τρακτέρ που έγινε διάσημο για την Croisiere Jaune το 1931-1932. To 1932, το C4 εφοδιάστηκε με τον περίφημο κινητήρα flottant που ήταν και το τελευταίο στάδιο εξέλιξής του. Το C6 παρουσιάστηκε και αυτό το 1932 και αποτέλεσε τη μεγάλη καινοτομία της έκθεσης, όπου η μάρκα παρουσίαζε για πρώτη φορά 6κίλυνδρο εν σειρά κινητήρα σε αυτοκίνητο της. Το C6 εφοδιάζονταν με κινητήρα 2.442κ.εκ. (45 ίπποι στις 3.500 σαλ, κιβώτιο 3 ταχυτήτων και 105χαω τελική ταχύτητα). Αν και επρόκειτο για αυτοκίνητο που προοριζόταν για πελάτες υψηλού επιπέδου, η Citroën δεν σταμάτησε στιγμή να το εξελίσσει ώστε να παρουσιάσει το 1931 την έκδοση CGL (Citroen Grand Luxe) με την ιπποδύναμη να φτάνει από τους 45 στους 53 ίππους. Όπως και στο C4 έτσι και στο C6, ο κινητήρας flottant είχε στόχο να κάνει το αυτοκίνητο πιο ήσυχο και πιο άνετο. Το 1932 είναι τελευταία χρονιά για την παραγωγή των C4 και C6 όπου τη θέση τους παίρνουν τα μοντέλα 8, 10 και 15 CV, περισσότερο γνωστά και σαν Rosalie.
